பாசன நீரின் தன்மை:

நீரில் இருக்கும் உப்பு மற்றும் உப்பின் வகைகளை பொருத்து அந்த நீர் பாசனத்திற்கு பயன்படுத்தப்படுகிறது. கால்சியம், மெக்னீசியம், சோடியம் ஆகியவை நீரில் கரையும் போது நேர் மின்னூட்ட துகள்களை கொண்டுள்ளன. குளோரைடு, சல்பேட், பை கார்பனேட் போன்றவை எதிர் மின்னூட்ட துகள்களை கொண்டுள்ளன. மற்றும் பிற அணுக்களான போரான், சிலினீயம், மாலிப்டினம், புளூரைடு போன்றவை மிக குறைந்த அளவில் நீரில் காணப்படுகின்றன. இவை நீரில் அதிகமாக இருந்தால் இந்நீரை உட்கொள்ளும் விலங்கினங்களுக்கும் தாவரங்களுக்கும் தீங்கு விளைவிக்கும்.

மூன்று முக்கிய காரணிகளை பொருத்து பாசன நீரில் தன்மை அமையும் அவை,

1. மொத்த உப்பு அளவு
2. நீரின் சோடியா உட்கொள்ளும் வீதம்
3. போரான் அளவு

மொத்த உப்பு அளவு:

நீரின் உள்ள உப்பின் செறிவு, நீரின் மின் கடத்து திறனின் அடிப்படையில் கணக்கிடப்படுகிறது. பொதுவாக நீர் 1.5 மில்லி மோல் / செ.மீ அளவிற்க்கு அதிகமான உப்பு செறிவை கொண்டிருந்தால் அது உப்புநீர் / கடினநீர் என்று அழைக்கப்டுகிறது. பொதுவாக, உப்பு நீர் அதிக அளவு சோடியம் குளோரைடு உப்பை கொண்டிருக்கும்.

சோடியம் உட் கொள்ளும் வீதம்:

சோடியம் உட் கொள்ளும் வீதம் (SAR) மற்றும் சோடியம் கார்பனேட் படிவு (RSL) ஆகியவை பாசனநீரின் தன்மையை நிர்ணயிப்பதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன.

போரான் அளவு:

3 பிபிஎம் அளவிற்க்கு அதிகமான போரானை கொண்டுள்ள பாசன நீர், தாவர பயிர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் முக்கியமாக மிதமான மண்வகை பயிர்கள் அதிகம் பாதிக்கப்படுகின்றன.
போரான் அளவு அடிப்படையில், பாசன நீரின் வகைகள்: